De verenigingen Op weg met de ander en Helpende Handen hebben een aantal bijeenkomsten met diverse sprekers georganiseerd voor ouders van hoogbegaafde kinderen. Een aantal bijeenkomsten is al geweest en er zijn er nog enkele gepland. Het thema voor deze bijeenkomsten is: ‘samen staan we sterk – de opvoeding van onze hoogbegaafde kinderen.’
Op 7 oktober sprak Willemien Schollaart-Vogel van Dotado in Hardinxveld-Giessendam. Vanuit Dotado ondersteunt Willemien met haar collega’s ouders en professionals bij het begeleiden van hoogbegaafde kinderen. Het doel van Dotado is dat kinderen zich evenwichtig kunnen ontwikkelen.
‘Kan ik beschikbaar zijn voor mijn kind?’ Dat is een belangrijke vraag in de opvoeding van een hoogbegaafd kind. Willemien haalde Marianne Langemeijer aan, die stelt dat kinderen van binnen naar buiten leven. In hun gedrag vragen zij niet om aandacht maar zijn ze op zoek naar verbinding. Ook vertelde Willemien dat ‘wat je doet’ veel belangrijker is voor een kind dan ‘wat je zegt’.
Willemien vergelijkt ouders met een Sherpa, die een bergbeklimmer onder andere helpt met het dragen van zijn bagage. De bergbeklimmer, het kind, weet waar hij heen wil. Als Sherpa ben je dienend aan de klimmer. Je kunt je kind pas echt iets leren wanneer je er zelf ‘doorheen’ bent gegaan.
Kinderen die hoogbegaafd zijn, hebben een verhoogd bewustzijn. Niet alleen wat betreft leren, maar ook in voelen en waarnemen. Zij zijn hoog sensitief. Dit kan zich uiten op drie gebieden: lichamelijk psychomotorisch, intellectueel en emotioneel.
Prof. Dr. Tessa Kieboom stelt dat een hoogbegaafd kind veel behoefte heeft aan autonomie. Het kind heeft behoefte om in zaken mee te denken en wil snappen waarom iets wel/niet kan.
Willemien Schollaart raadt het boek ‘Positive Dicipline’ van Jane Nelsen aan voor ouders. De adviezen in dit boek draaien om wederzijds respect. Als ouder is het goed om een sterke ruggengraat en een zachte voorkant te hebben. Oftewel: vriendelijkheid en vastberadenheid. Je kunt een kind meer regie geven door bijvoorbeeld gezinsvergaderingen te plannen, waarbij ieder gezinslid een eigen taak heeft. Als ouder mag je met vriendelijkheid de inbreng van je kind aanmoedigen. Je toont respect voor je kind door het keuzes te geven. Intussen test een kind regelmatig of papa en mama stevig staan. Een hoogbegaafd kind zit niet te wachten op ongevraagd advies. Je kunt bijvoorbeeld vragen: ‘wil je een tip?’
Tijdens de bijeenkomst was er volop ruimte voor vragen die bij ouders leefden. We stonden er bij stil dat het voor hoogbegaafde kinderen van belang is dat er tijdens het volgen van catechisatie ruimte is voor de vragen die er bij hen leven. Wanneer hun vragen afgekapt of weggewuifd worden, kan een hoogbegaafde jongere snel afhaken. Een jongere kan zich eenzaam voelen wanneer hij zich niet gehoord voelt.
Vanuit de commissie die de bijeenkomsten organiseert is bij ouders de vraag gesteld of er behoefte is aan een vervolg op deze bijeenkomsten. Dit zou bijvoorbeeld kunnen in de vorm van lotgenotencontact voor zowel ouders als kinderen. Bij interesse hiervoor, kunt u contact opnemen met Op weg met de ander.
Reageer: