De pianist Hendrik Jan van der Heiden koos het magazine Op Weg om ervoor uit te komen dat hij een aan autisme verwante stoornis heeft. Hij wil daarmee lotgenoten helpen op het gebied van geloof. “Ik heb het idee dat er een enorme pastorale nood is onder mannen met autisme in de rechterflank van de gereformeerde gezindte.”
In zogeheten bevindelijke kringen wordt een prediking met een ervaringsweg voor de gelovige voorgeschreven. Het gaat dan om diepe innerlijke ervaringen. Nog afgezien van de vraag of dat Bijbels is, is dit voorschrift voor een autist heel moeilijk. Hij gelooft God op Zijn Woord, omdat Hij het zo in de Bijbel zegt.
Heeft u een andere geloofsbeleving als wij, werd mij ooit gevraagd. Ja, omdat ik autistisch ben. Nee, omdat de Heilige Geest daar doorheen kan werken. Bij mij helt het antwoord meer over naar een ”ja”. Hoe kan ik spreken over ‘bevindelijke’ ervaringen die ik zo niet beleef? Een geschiedenis als de genezing van de bloedvloeiende vrouw lees ik meer als gebeurtenis dan als wonder, maar Jezus spreekt wel over een groot geloof, een zekerheid.
Ik lees de Bijbel meer analytisch. Is dat erg? Ik denk het niet. Een autist die de Bijbel letterlijk leest, gaat niet mank. Iemand die in zichzelf zit te wroeten en met zijn ervaringen geen basis vindt in Christus, gaat wél mank.
Reageer: