Zo begon ik alvast voorzichtig met de voorbereidingen voor de zomervakantie. Het duurt nog maanden, maar de veerboot is geboekt en soms heb je even de tijd nodig om uit te zoeken wat je nodig hebt.
De aansluiting van een snoertje op de oplader was op zijn zachtst gezegd wankel, dus ben ik op zoek gegaam naar een vervanger – in ieder geval is het handig om een extra exemplaar mee te nemen voor het geval de andere het begeeft.
Ik keek eens rond op Google. De grote scootmobielfabrikanten beloofden mij zo’n oplader voor €129,- te kunnen leveren. Dat leek me een beetje veel, al heb ik in principe geen verstand van de productiekosten van elektronica. Eén van de fabrikanten had het over “medisch gekeurde accu’s”. Ik ben heel benieuwd wat er medisch te keuren valt aan een scootmobielaccu. Als je die redeneertrant doorzet, kunnen we ook toe naar medisch gekeurde klokken, telefoons, boterhamzakjes, enz. Los van het feit dat er meestal een gehandicapte in een scootmobiel zit, is er niets medisch aan de accu. Maar dat even terzijde.
Vervolgens besloot ik eens via mijn VPN-verbinding te gaan surfen en te kijken hoe het zat als men dacht dat mijn computer in Amerika stond. En zie, daar kostte dezelfde lader $39,-. Exclusief Tax, dat wel, en met de expliciete mededeling dat er niet geleverd werd buiten de USA. Verdacht, vond ik. Er moest vast een goedkopere lader te vinden zijn.
Het woord scootmobiel heb ik maar eens vermeden in de zoekterm – en zie, er kwamen hele andere bedrijven tevoorschijn! Eerst vond ik een lader van € 104,-, maar met de bezorgkosten kwamen we toch weer op ruim tien euro duurder uit. Het schommelde tussen de € 129,- en € 104,-. De volgende pagina vond ik een bedrijf in Lelystad dat dezelfde lader aanbood voor € 65,-, inclusief bezorgkosten. Inmiddels was ik zo moe dat ik geen puf meer had om verder te zoeken. Deze lader heb ik besteld.
Ik was er erg moe van en ook een beetje geïrriteerd dat deze informatie niet eenvoudiger voorhanden was. Toch was ik ook trots dat mijn doorzettingsvermogen wat had opgeleverd. 64 euro, om precies te zijn. Vakantiegeld!
Annemieke Lenselink (50) werd in april 2012 getroffen door een cva (beroerte). Sindsdien leeft zij met een beperking. In deze rubriek schrijft zij over haar ervaringen.
